Liever even werkloos?

– over baanverlies, verplicht solliciteren en schaamte –

Na lang wachten is er duidelijkheid. De reorganisatie is een feit. De volgende. Iedereen dacht dat het nu toch wel klaar was. Maar nee, nu is jouw afdeling aan de beurt. ‘Houdt het dan nooit op?’ roepen collega’s verontwaardigd. Je hebt er geen boodschap meer aan. Deze keer ben jij de dupe. Ontslag. Baanverlies.

Nog een paar weken werken, een overdracht uitwerken en tot slot nog een afscheidsborrel. Je hebt al laten weten dat je daar geen zin in hebt. Maar ja, een keuze heb je eigenlijk niet. Dat was het dan. Jaar in jaar uit reed je dezelfde route, je collega’s voelen als familie, het pand is jarenlang je thuis geweest. Maar nu houdt het op.

Je vraagt je af of men wel weet hoe jij je voelt. Thuis weten ze ook niet echt raad met je situatie. De eerste weken gaan nog wel. Je ruimt de schuur op, beitst de schutting. Op zolder liggen nog wat klusjes die nu opgepakt kunnen worden. Allemaal achterstallige werk. Maar eigenlijk komt er verder niks uit je handen. De dagen rijgen zich aan elkaar en worden uitwisselbaar.

De druk om te solliciteren

Heb je al gesolliciteerd……? Een dergelijke vraag wordt misschien wel wekelijks aan je gesteld. Goed bedoelde berichten van vrienden en kennissen, met de meest uiteenlopende vacatures komen bij je binnen. Maar je hoofd staat er helemaal niet naar. Je hebt er gewoon geen zin in. Je bent al weken thuis en je voelt je er niet beter op worden. Alle energie is weg. Je bent nooit ziek geweest, maar nu ben je aan het kwakkelen.

Stiekem heb je besloten dat het zo wel even goed is. Solliciteren? ……. Voorlopig niet.

Naar het UWV …

Het UWV verwacht dat je gaat solliciteren. De kortste weg naar werk, noemen ze dat. Dat betekent dat je naar passend werk dient te zoeken, op vacatures moet reageren die lijken op wat je onlangs nog deed. Voelt dat niet goed? Dat is ook niet zo gek. Na een roerige tijd verlang je niet alleen naar rust, maar soms ook naar iets heel anders. Om te bedenken wat, heb je ook tijd nodig. Die tijd krijg je niet zo maar. Het is verstandig om hier open over te zijn naar je contactpersoon bij het UWV. Nee, je krijgt niet alle tijd. Maar met een beetje geluk wel hulp bij je zoektocht en begrip voor je situatie.

Schaamte

Onlangs hoorde ik het weer iemand zeggen. ‘Ik schaam me kapot, maar ik kan het nu gewoon niet opbrengen om werk te zoeken’.

Dat kunnen we veroordelen, maar het feit is dat ontslagen medewerkers vooraf vaak helemaal niet van plan zijn geweest om bij de pakken neer te gaan zitten. Het overkomt ze in zekere zin. Het overvalt ze.

De laatste periode bij een reorganiserende werkgever eist vrijwel altijd z’n tol bij een vertrekkende medewerker. Zelfs als het leek alsof diegene de laatste tijd niks meer deed. Moet je als ontslagen medewerker dan maar een flinke poos niks doen? Luieren? Treuren? De hoop opgeven? Zwelgen? Nee, natuurlijk niet. Sterker nog, het is goed om juist wat te gaan doen. Maar dan wel iets waar je energie van krijgt. Iets waardoor je snel weer oplaadt. En daar moet je je vervolgens ook niet schuldig over voelen.

Dit is het moment om even voor jezelf te kiezen. Pak een periode voor herbezinning en acceptatie. Gun jezelf enkele weken om te bezinnen. Om überhaupt toekomstperspectief te kunnen zien, moet je vrede hebben met het besluit dat voor je genomen is. En dat kost nou eenmaal een beetje tijd.

Een positieve mindset

Wat zeker helpt is ‘goed in je vel zitten’. Maak daar je prioriteit van. Ga naar buiten, ga sporten, ontspan, luister naar muziek, maak jezelf iets nieuws eigen, eet gezond en treed in contact met (nieuwe) mensen. Werk aan je zelfvertrouwen. En doe iets leuks wat je al langere tijd wilde doen. Ja, en handel ook zo’n achterstallig klusje af.

Vervolgens blijk je dan best ruimte te hebben om na te denken over je toekomst. Je bent echt veerkrachtiger dan je denkt. Misschien zit je al twee of drie maanden thuis? Dan is het nu tijd om in actie te komen! Maak werk van een positieve mindset.

Nee, dat is niet makkelijk. Maar ook een eerste stap is een begin. Maak het niet te groot en ingewikkeld. Veel van mijn clienten hebben baat bij een plan. Ze maken een schema, waarin ze ruimte houden voor ontspanning en daar concrete activiteiten inplannen. Zo voorkomen ze dat ze uiteindelijk hele dagen doelloos achter de computer zitten om te solliciteren. En ze zorgen ervoor dat ze herstellen van het baanverlies, het ontslag verwerken en energie krijgen om straks weer klaar te zijn voor die nieuwe baan.

Hulp nodig?

En hoe dan verder? Dat hangt van je situatie af. Namelijk van jouw afstand tot de arbeidsmarkt. Onderzoek wat je precies nodig hebt. Een loopbaancoach kan dat vormgeven in een individueel traject. Soms is het juist heel effectief om dingen in een groep te doen. Kijk wat er bij jou in de buurt mogelijk is. Kennismaken met een loopbaancoach behoort vaak tot de opties. Gewoon doen!

Vrijblijvend met mij kennismaken?

Ben je benieuwd naar een coachtraject? Wil je iets afstemmen? Plan dan zelf een kennismakingsgesprek in of laat via mijn website een bericht achter, dan neem ik contact met je op.

Ik ga graag met je in gesprek om te onderzoeken wat jij nodig hebt om antwoorden te vinden op je loopbaanvraag of je werksituatie te verbeteren.

– Manon Erich

Meer lezen over motivatie:

https://www.manonerich.nl/werken-aan-werkplezier/

https://www.manonerich.nl/op-zoek-naar-motivatie/

https://www.manonerich.nl/werk-vinden-dat-beter-bij-me-past/

Meer lezen over solliciteren:

https://www.manonerich.nl/succesvol-solliciteren/

https://www.manonerich.nl/de-grote-afwezige-in-een-sollicitatiebrief/

Meer lezen over dreigend baanverlies:

https://www.manonerich.nl/ongevraagd-loopbaanadvies/

https://www.manonerich.nl/verlies-van-baanzekerheid/